öğrenci

Okuma eylemi sadece zevk ya da öğrenmek için olduğu düşüncesi yanıltıcıdır. Elbette her ikisini de yapmak mümkündür. Ancak, bir kitabı tatildeyken rahatça okumakla akademik bir metni dikkatlice analiz etmek arasında büyük bir fark vardır. Eğitim amaçlı bir yazıyı tam anlamıyla kavramak için daha planlı ve stratejik bir yaklaşım sergilemek gerekir.

Denizdeki “büyük balık” sizseniz, sırf gücünüz yetiyor diye küçük balıklarla uğraşmanız hoş bir davranış değildir.

Bu herkes için önemli bir ders. Ancak Houston’daki bir okulun birinci sınıf öğrencileri bu dersi görselleştirdiler ve zorbalığın neden yanlış olduğunu göstermek için balık kuklaları kullanarak müzikal bir gösteri sergilediler.

Yeni bir araştırmanın sonuçlarına göre son altı ayda her sınıftan her gün bir öğrenci akran zorbalığına uğradı.

Amerika’daki öğrencilerin yaklaşık yüzde 32’si okulda zorbalığa uğradığını söylüyor. Zorbalık yaşayan öğrenciler, kaygı ve depresyonun yanı sıra çeşitli fiziksel ve zihinsel sağlık problemleri de yaşıyorlar. Ayrıca akademik olarak da ciddi zarar görüyorlar. Araştırmalar, öğrenciler tarafından zorbalığın daha şiddetli olduğu bildirilen okulların sınav başarılarının, daha iyi durumdaki okullardan çok daha düşük olduğunu gösteriyor.

Okullarımız her şeyden önce liyakata dayalı sistemler olarak etkinlik gösterir: Öğrencilere notlar verilir, başarı düzeylerine göre gruplara ayrılır ve tatmin edici başarılar gösterenler ödüllendirilir. Hangi nedenle olursa olsun, eğer bir çocuğun performansı beklenen düzeyde olmuyorsa çoğunlukla onun için deftere olumsuz tanımlar yazılır: “Yetersiz okuyor.”, “Başarısız bir öğrenci.” veya “Sınav becerisi zayıf.” gibi.

Albert Einstein’ın okulda derslerinin iyi olmadığından söz edilir ama davranışlarının da kötü olduğu pek bilinmez. Einstein sınıfın arka sıralarında oturur, öğretmene sataşırdı, saygısızdı, sınıf düzenini bozardı. Her şeyi sorguluyordu. Nihayet ya düzelmesi ya da okulu bırakması söylendi, o da okulu bıraktı. Evet, Einstein liseyi bırakmıştı ama insanlık tarihinin en büyük düşünürlerinden biri oldu.

Bütün öğretmenler gibi bayramlarda biraz tatil yapmayı ben de isterim. Karım da öğretmen olduğu için yılın bu dönemleri bizim için öğretmenliğin insanı tüketen doğasından biraz uzaklaşıp dinlenmek ve yeniden enerji toplamak için büyülü zamanlardır.

Öğretmenin yönettiği etkinlikler ne kadar az olursa çocuklar o kadar çok konuşurlar, öyle değil mi? Her zaman öyle olmuyor. Bazen grup çalışmalarında ya da öğrencilerin yönettiği projelerde çocukları düşünmeye yöneltmek, yorum yapmak ya da konuyla ilgilenmelerini sağlamak için kendimi sürekli konuşurken bulduğum oluyor. Öğrencileri kendileri öğrenmeleri için bırakırken bile yönergeler ya da önemli bilgileri tekrar için fazla vakit harcayabiliyoruz.

Litvanyalı fotoğrafçı Viktorija Vaisvilaite Skirutiene’nin yaşadığı kasabadaki okulun bir sınıfındaki öğrencilerden ve bir öğretmenden yola çıkarak hayata geçirdiği fotoğraf projesinin bir süre sonra toplumun genelini yansıtan bir projeye dönüşmesinin hikayesi bu.

“Okullardaki ‘basit kurallar ve standartlar’ tedavülden kaldırılmalı ve disiplinle ilgili kararların alınmasında öğrencilere yönlendirme olanağı verilmeli.” diyor Sean Bellamy.