Ebeveynlik

Çocuklar çok hızlı büyüyor. Ebeveynler çocuklarının değerli anlarını genellikle fotoğraf ya da video çekerek saklamaya çalışsa da Tayvanlı bekâr bir baba oğlunu yetiştirmenin nasıl bir şey olduğunu asla unutmamak için kendi özel yöntemini kullanıyor.

Ekonomik düzeyi nispeten yüksek ve çift gelirli (Hem annenin hem babanın çalıştığı) ailelerle yapılan bir çalışmada, babanın ebeveynlik özelliklerinin anneler tarafından nasıl etkilenebileceği ortaya konuyor. Journal of Child and Family Studies dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, yeni anne olmuş bir kadının, babanın bebek ile etkileşimine verdiği tepki, babanın ileriki dönemdeki ebeveynlik kalitesini etkiliyor.

Anneler ailelerin yüreği ve ruhudur. Aynı anda milyonlarca şey yapabilirler, gerçek birer süper kahramandırlar.

Annem de ben büyürken çok şey yaptı, hâlâ da yapıyor. Ama tüm yaptıkları içinde en önemlisi, benliğime güçlü ve değerli bir iç ses yerleştirmek oldu. Bu iç ses her gün zihnimde yankılanmaya devam ediyor.

Ütopya Okulları’nın Danışmanı İngiliz Penny Tassoni, çocukların her zaman geleceğini düşünmek gerektiğini söyler. Tassoni’den, çocuklarımızı geleceğe hazırlarken onları mutluluğa götürecek 10 harika paylaşım…

11 yaşındaki Isabella Pieri, iki yıl önce annesini nadir görülen bir hastalıktan kaybettikten sonra saçlarına şekil vermeye yardım edecek kimsesi de kalmadı. Ama sonra çok güzel bir gelişme oldu. Okul servis şoförü sayesinde Isabella her sabah okula yeni bir saç örgüsü modeliyle gelmeye başladı.

Amerika’da anne olduğumda, hiç beklemediğim bir ebeveynlik deneyimiyle karşılaştım. Çocuklarla dolup taşmasını beklediğim oyun alanları genellikle bomboştu. Küçük çocukların çoğu ya evde ekran başına çakılmışlardı ya da anaokullarında ders çalışıyorlardı. Kışın bebeğimle dışarıda yürüyüşe çıktığımda insanlar bize acıyan gözlerle bakıyor, bizi arabayla eve bırakmayı teklif ediyordu. Bu sırada, memleketim İsveç’te çocuklar, hava nasıl olursa olsun, hem okuldayken hem de evdeyken mutlaka dışarı çıkıyordu. Eğitici oyun kartlarını, duvarlardaki yazıları ve henüz anaokulundayken akademik açıdan hazır olmak gibi şeyleri unutun; İskandinav anne babalar küçük çocuklarının ağaçlara tırmanmasını ya da topraktan solucan çıkarmasını akademik konuları öğrenmesinden daha çok önemserler. Ama iki kültür arasındaki şaşırtıcı farklılıklar bununla sınırlı değil.

Hepimiz telefonumuza aşırı fazla baktığımız için suçluyuz ve hepimiz telefonumuza aşırı fazla baktığımız için suçlu olduğumuzu biliyoruz. İşte size Teksas’taki bir anaokulundan gelen bu konudaki bir başka hatırlatma daha…

“Aman Allahım!” diye bir çığlık attı anne. “Bebeğim, iyi misin? Acıdı mı? Neresi acıyor bebeğim? Neresi acıyor?” Küçük kız annesine bakıp birden hüngür hüngür ağlamaya başlayınca, basit bir kurtarışın ambulans çağırma garantili bir trajediye dönüştüğünü fark ettim.

Ebeveynleri yıllardır rahatsız eden soruların başında gelir bu: Çocukları büyürken onlarla ne kadar vakit geçirmeliler?

Sevgili parktaki diğer anneler;

Lütfen kızlarımı merdivenin tepesine kaldırarak koymayın, özellikle de bunu onlar için yapmayacağımı söylediğimi duyduğunuzda ve kendileri denemeleri için onları teşvik ettiğimde.