Duygusal Öğrenme

Çocuklar okulda okuma yazma, aritmetik ya da başka şeylerin yanı sıra bir iki de sosyal beceri kazanırlarmış gibi duruyor, öyle değil mi? İlkokulun ilk yıllarında günler hem yapısallaştırılmış hem de geçici arkadaşlık dersleriyle doludur: Çocuklar paylaşmayı ve sırayla hareket etmeyi öğrenirler. Bağırmamayı, birbirlerini itip kakmamayı, kaba sözcükler kullanmamayı, bitlenen arkadaşlarıyla dalga geçmemeyi öğrenirler. İyi ve nazik davranmanın güzelliğini anlatan şarkılar söyler, öğretmenlerinin etrafında toplanıp, yardımseverlikle ilgili hikâyeler anlatmasını dinlerler. Daire şeklinde oturup, okuduğu yardımseverlikle ilgili hikâyeleri dinlerler.

Bir çocuğun duyguları anlayabilmesinin ve bunları dünyayla ilişkilendirebilmesinin ne kadar önemli olduğunu ortaya koyan yeni bir araştırma yayınlandı.

Her ebeveyn sezgisel olarak çocuklarına paylaşmayı ve başkalarıyla güzel oynamayı ve öfke ve üzüntü gibi duygularla nasıl baş edeceğini öğretmenin iyi bir şey olduğunu bilir. Ancak kaçımız bu sosyal ve duygusal becerilerin çocuğumuzun uzun vadeli başarısı üzerinde ne kadar etkili olduğunu biliyoruz?