eğitimpedia

3 yaşındaki Kaylieann Steinbach’a okul fotoğrafı çekiminin olduğu gün kendi kıyafetini kendisinin seçmesi söylendi. Çoğu insan muhtemelen onun en sevdiği elbisesiyle okula geleceğini bekliyordu. Ama bu harika fotoğrafta da görebileceğiniz gibi Kaylieann bir elbise seçmedi. Bunun yerine bir Süperman kostümünü tercih etti!

  Diyelim ki çocuklarınızı o gün lunaparka götürdünüz. Eve dönerken, sevimli yüzleri gün boyu tükettikleri abur cuburlardan yapış yapıştı, minicik bileklerinde katıldıkları pahalı etkinliklerin bilet yerine geçen bileklikleri…

  Michigan, Monroe’da yaşayan iki çocuk annesi Nikkole Paulun geçtiğimiz günlerde Facebook’ta altı yaşındaki oğlu Lyle’ın bulaşıkları makineye yerleştirirken ve ocağın başında çekilmiş fotoğraflarını bir paylaşımla yayınladı. “Oğluma…

Amerikan futbolunun yıldız oyuncusu Travis Rudolph, ödüllü ve ünlü bir sporcu. Geçtiğimiz hafta takım arkadaşlarıyla bir okulu ziyaret eden futbolcu yaptığı küçük bir jestle çok sayıda insanın kalbini kazandı.

  Çocukların huysuzluklarını görmek için, kalkmayı bekleyen bir uçaktan daha iyi bir yer olabilir mi? Bu, daracık kabinde rahat edemeyen, uçmaktan korkan, alışık olmadığı bir ortamda etrafında yabancılar…

Beş yıl önce büyük oğlumun anaokulu öğretmenine bir mektup yazmıştım. Oğlum şimdi beşinci sınıfta. Nasıl da uzun ve tuhaf bir maceraydı bu! Oğlumun zayıflıklarını aşması için zorlayan, güçlü yanlarını takdir eden ve ona başarma fırsatı veren öğretmenleri oldu. Bunun için minnetarım.

Yeni bir araştırma, günümüz 4 yaş çocuklarının “endişe verici” bir oranda okula başlamaya fiziksel olarak hazır olmadığını ortaya çıkardı. Araştırmaya göre çocukların hareket beceri düzeyleri tüm zamanların en düşük seviyesinde.

Amerika, Kentucky’de bir ilkokul, anaokulu sınıflarına “pedallı masalar” kurduğunu açıkladı. Bu sayede çocukların ders sırasında pedal çevirebileceklerini düşünüyorlardı. Bu okulun öğretmenlerinden Faith Harralson, sınıfına pedallı masaları kurmak için devletten tam 12.000 dolarlık hibe aldı. Harralson, hareket etmeden oturmaktan yorulan çocuklara pedalların çok iyi geldiğini söylüyor. Buna başka ne iyi gelir biliyor musunuz? Teneffüs.

Toplumsal cinsiyet eşitsizliğini dert ediniyorsak, üzerinde düşünmemiz/bir şeyler yapmamız gereken konulardan biri de çocuklara alternatif anlatılar sunabilmek. Yıl 2016 olmuş ve açıkçası bu konuda ülkede yayımlanan kitap sayısı hem yetersiz hem de üzerine epey bir araştırma yapmak gerekiyor. Siz de saçlarını durmadan uzatan Rapunzel’den, Uyuyan (Uyutulan mı demeli?) Güzel’den, çocuk işçi Külkedisi’nden, bir yanağına tokat atılınca diğer yanağını uzatan Pamuk Prenses’ten, balolardan, şatolardan, at üstündeki yiğit prenslerden sıkıldıysanız elime mum dikin! Evet, bu masallar hala geçerliliğini koruyor ama sorun bu masallarla sınırlı değil. Çocuklar cinsiyet rollerini temel olarak aileden, çevreden, okuldan ve medyadan öğrenirler. Bu öğrenmeler bol “kalıp yargı” içerir. Başka bir şekilde ifade edersek: “kadın”, “erkek”, “oğlan”, “kız”, “anne”, “baba” denildiğinde kafalarında birtakım resimler belirir. Mesela; “Yemek pişirmek kadının işidir.”, “Evdeki tamirat işlerinden kadınlar anlamaz.”, “Doktorlar erkek, hemşireler kadın olur.” gibi. Pek çok çocuk kitabı toplumsal cinsiyet rolleri ve “erkeğe” ve “kadına” dair bu kalıp yargıları yeniden üretir.

3 yaşında olan Kaan, yaş özelliği gereği sadece kendisinin gördüğü, duyduğu, bildiği şeyleri herkesin duyup bildiğini, kendisi bir şeyden hoşlanıyorsa herkesin bundan hoşlandığını, bir şeyden hoşlanmıyorsa kimsenin bundan hoşlanmadığını zannedebilir. Ayrıca çevresindeki herkesin ve her şeyin sadece kendisi için var olduğunu düşünür ve en önemlisi her durumu sadece kendi bakış açısından ele alır. İsviçreli Psikolog Jean Piaget’nin Gelişim Kuramına göre Kaan yaşının gereği “İşlem Öncesi Dönem”dedir ve Kaan’ın gösterdiği davranış biçiminin yaş özellikleri bakımından gayet normal olduğunu da söyleyebiliriz.