Altı yıl önce sahip olduğumuz malın, eşyanın çoğunu sattık, bağışladık ya da attık. Bu şimdiki hayatımızdan duyduğumuz hoşnutsuzluğa dayalı bir karardı. Maaştan maaşa yaşamaktan yorgunduk ve asla ileri gidemiyorduk. Ve maddi eşyaların bizden aldığı enerji ve çaba nedeniyle her zaman yorgunluğu, usanmışlığı büyütüyorduk. Fark ettik ki bizim için önemli olan şeyler için kalan çok az kaynağımız vardı.
Kategori:
Ebeveynlik
-
-
Berlin’de ilk kez bir çocuk parkına gittiğimde çok korkmuştum. Bütün Alman ebeveynler bir araya toplanmış kahve içiyorlardı ve bir kum havuzunda yer alan yaklaşık 6 metre boyundaki ahşap bir ejderhadan aşağı sarkan çocuklarına hiç bakmıyorlardı bile. İçi yumuşak süngerlerle dolu mat yığınları neredeydi? Peki ya sorumlulukla ilgili “bildiriler”? Kişisel yaralanma avukatları?
Önceki Yazılar
