Amerika, Kentucky’de bir ilkokul, anaokulu sınıflarına “pedallı masalar” kurduğunu açıkladı. Bu sayede çocukların ders sırasında pedal çevirebileceklerini düşünüyorlardı. Bu okulun öğretmenlerinden Faith Harralson, sınıfına pedallı masaları kurmak için devletten tam 12.000 dolarlık hibe aldı. Harralson, hareket etmeden oturmaktan yorulan çocuklara pedalların çok iyi geldiğini söylüyor. Buna başka ne iyi gelir biliyor musunuz? Teneffüs.
Çocuklarımızın hareket etmek için teneffüse ihtiyacı var, masalarında otururken küçük robotlar gibi pedal çevirmeye değil. Cidden, bu gerçek hayat mı sizce? Ayrıca neden anaokulu ve ilkokul çocukları pedallı masalara ihtiyaç duyacak kadar uzun süre aynı bir yerde oturuyorlar ki? İşte kendimize sormamız gereken gerçek soru bu.
“Pedal makineleri geldiğinden itibaren öğrencilerimin davranışlarında ve derse katılımlarında bir değişim fark ettim.” diyor Harralson. “Mühendislik harikası aletler sağ olsun, pedallar gerçekten hiç ses çıkarmıyor ve ders anlatımını ya da aktiviteleri hiç bölmüyor.” Aman dersi bölmeyelim sakın! Çocukların sürekli ama sürekli odaklanması lazım!
Bakın, çocukların neden daha fazla egzersiz yaptığını tartışıyor değilim. Fikir muhteşem. Ama belki de gerçek probleme odaklanmalıyız: Çocuklarımıza “bahşedilen” 20 dakikalık teneffüs yeterli değil. Bu kadar kıpır kıpır olmalarının bir sebebi var. Çocuklara okulda koşturmak ve enerjilerini atmak için yeterince yapılandırılmamış zaman verilmiyor. Yerinde duramayan çocuklar için “çözümler” aramaya ihtiyacımız yok. Onları tekrar sınıfın dışına çıkarmamız gerekiyor.
Teneffüslerin kısalması, hatta giderek tarihe karışmasının korkunç bir şey olduğuna dair bir fikir birliği mevcut. Ancak maalesef bu konu hakkında hiçbir şey yapılmıyor. Neden? Çocuklarımızın okul günlerine teneffüsü yeniden dahil etmek ne kadar zor olabilir ki? Yapılan tüm araştırmalar peş peşe aynı şeyi söylüyor: Daha fazla yapılandırılmamış oyun, çocuklarımız için daha iyidir. Ama bizler bu fikirden sürekli uzaklaşıyoruz. Bu, çocuklarımız konusundaki en büyük başarısızlıklarımızdan biri.
Teksas’ta bir okul, teneffüs saatlerini uzattıktan hemen sonra pozitif sonuçlar elde etti. Önceleri öğretmenler derslerin bir kısmını kaybedeceklerinden dolayı endişe duydu ancak onlar da ekstra hareket zamanı sayesinde çocuklara temelleri daha iyi verebildiklerini çünkü çocukların daha az kıpır kıpır ve daha fazla odaklı olduğunu fark ettiler hemen.
Çocukların ihtiyaç duyduğu sadece fiziksel mola değil, aynı zamanda zihinsel molaya da ihtiyaçları var. Bir öğretmenin mikroskobu altında olmadan geçirecekleri birkaç dakikaya ihtiyaç duyuyorlar. Birbirleriyle doğal bir şekilde, yönergeler olmadan etkileşime geçmeleri gerekiyor. Bunu artık evlerinde de yapamıyorlar, okullarında da. Bir masada otururken pedal çevirmek ve aynı anda ders yapmak onlara bu fırsatı asla vermeyecektir.
Tıpkı onlardan önceki neslin de yaptığı gibi çocukların sadece dışarı çıkıp oyun oynamaya ihtiyaçları var. Neden bu durumu bu kadar karmaşıklaştırıyoruz ki? Teneffüsün tarihe karışmaya yüz tuttuğu bir zamanda, çocukları sınıfta tutmanın alternatif yollarını aramaya odaklanmak için harcanan para ve zaman çok anlamlı görünmüyor bana.
Eğer bu masalar uzun teneffüs saatlerine ek olarak yapıldıysa, ne ala. Ama bu tür şeyleri birer çözüm olarak görmemeliyiz, değiller çünkü.
Bu yazı FİDE OKULLARI tarafından desteklenmektedir.
Kaynak: https://www.scarymommy.com/pedal-desks-for-elementary-schools
